Chopin'i çok severim. Dinlemeyeli epey olmuştu. Bugün aklıma düştü yine. Nedense birçok klasik müziğin içinde bana huzuru en çok hissettiren Chopin. İnsan bir hoş oluyor dinlerken, durduk yere yüzü gülüyor sanki, sakinleşiyor. Açtım klasörümü, Chopi'i seçtim ve bir de bakmışım ki yazıyorum. Parmaklarım sanki klavyenin tuşlarına değil de havaya nazikçe basıyor gibi. Dinlediği müziğin insanı değiştirdiği ne kadar da gerçek. Hani hep anlatırlar ya bir deney yapılmış: İçinde pirinç olan bir su kavanozuna sürekli ağır rock gibi sert müzikler dinletilmiş bir diğer kavanoza ise daha yumuşak sesler dinletilmiş. Bir süre geçtikten sonra sert müzik dinleyen kavanozdaki pirinçler kararmaya başlarken diğer kavanozdaki pirinçler ilk hali gibi bembeyaz duruyormuş. Bu deneyi ben yapmadım ne derece doğru bilmiyorum. Bir dergide okumuştum yıllar önce. Ama çok mantıklı geliyor. Değil mi ki moralimiz bozuk olduğunda sadece depresif müzikler dinlemek istiyoruz. Veya neşeli olduğumuzda hareketli kıpır kıpır şarkıları tercih ediyoruz. Kişinin giyimi, dinlediği müzik, izlediği ekran, edindiği arkadaş... Hepsi birer kişilik etkileyici faktör. İnsanın ruh halini tamamen etkiliyor.
Klasik müzik dinlemezsek olmaz. Klasik müzikten Chopinsiz kalırsak hiç olmaz :) İşte bilmeyenler veya ilk defa dinleyecek olanlar için aslında sıkça duyduğumuz fakat kime ait olduğunu bilmediğimiz bir Chopin klasiği; iyi dinlemeler. Hoşça vakit geçirin :)
http://fizy.com/#s/3wkn1k
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder