Bekarlara Askerlikle İlgili Tavsiye

Sevgili beyim artık asker ocağında. Ben anneanneciğim ve dedemle birlikte evimdeyim. Ne de çabuk geçti bu hafta, hiç anlayamadım. Ve bu hafta arkadaşların ve akrabaların ne kadar önemli olduğunu bir kere daha anladım. Burak'ın tezkeresi için dua edenler, güle güle demeye gelenler, yanımda olduklarını söyleyen ve beni sürekli arayan arkadaşlarım... Herkese minnettarım.
Akılla ya da duyguyla yaşayan herkese bir tavsiyem var; erkek askere gitmeden evlenmeyin! O kadar zor ki insanın eşini yollaması. Sanki elim ayağım bir anda gitti. Eksik kaldım. Bir elim, bir gözüm ve iki kulağım sürekli telefonda. Süpürge çalışırken sanki telefon çalıyormuş gibi ikide bir bakıyorum, her telefon çalışına koşuyorum ki bugün koşarken bileğimi burktum, fena acıyor. Telefonu açamayacağınız veya duyamayacağınız hiçbir yerde bulunmak istemiyorsunuz. Arayınca da konuşma süresi saniyelerden dakikaya çıkınca seviniyorsunuz.
Hayat çok garip. Hiç anlamadığınız bir şekilde fena halde bağlanıyorsunuz eşinize. Bu bağlılık öyle evlilik öncesi gezmelerdeki heyecan, hasretlik, özlem gibi değil. Bu başka bir özlem. Bu başka bir hasretlik. Sürekli aklım onda bir kere. Ne yapıyor, ne yiyor, ne giyiyor, hasta mı, koşuyor mu, bekliyor mu, kitap okuyor mu, namazını kılabiliyor mu, mı mi mu mü....
Her bahsedişinde insanın yüreğinin sızlaması, ufacık bir hatırlamada gözlerinin dolması ve ona belli etmemeye çalışmak da cabası.
Çok şikayet ettim ama bekarlara ders olsun diye.
Bu mesafe içimi daha çok yaklaştırıyor ona. Hayırlı tezkereler canım...
Sevgili kardeşim Fatıma ve arkedeşceğezim Nurgül'ün bana ithaf ettikleri şarkıyı ben de sizinle paylaşıyorum :))
http://www.youtube.com/watch?v=q7uaE8aQSpI