13 Şubat Ve Eti Ülker'e Karşı

13 Şubat doğum günümdü. Hiç olmadığı kadar yoğun ve toplantılarla geçti. Sanırım bu da Burak'ın yanımda olmadığını düşünüp de çok üzülmeyeyim diye Allah'ın bana yardımı :)) 

Doğum günü hediyelerimden bir tanesi Türk Kahve makinesi. Sezer annem almış. Bu sabah makinemi kurdum ve kendime kahve keyfi yaptım. Yanında da yeni lezzetim Eti Karam Gurme. Allahım şimdiye kadar bu çikolata neredeydi? Neden bu kadar geç kaldı? Çok başarılı bir çikolata kesinlikle tavsiye ederim. Benim için ilk defa bir çikolata Ülker antep fıstıklıyı geride bıraktı. Tebrikler Eti ve teşekkürler bu doyurucu lezzet için :))
Bugünümü kendime ayırdım. güzelce uyudum. Sevgili eşim uyandırdı telefonla :)) Kahvaltımı yaptım, kahvemi yudumladım, gazetemi okudum, filmimi izledim ve ufacık da ev işi. Yarın çok yoğunum. Sabah Beylerbeyi'nde Sezer annem ve Şevket babamla kahvaltı, öğleyin canım arkadaşım Burcuyla çay molası, akşam da diğer canım arkadaşım Nurgül'ün nişan bohçası seremonisi :)) Of yazarken bile yoruldum :)
Bu arada geçen hafta okulumuz taşındı. Ders programlarımız alt üst oldu. Zümre arkadaşım Fikriye doğum iznine ayrılınca onun programı açıkta kaldı vs. Fikriye ayrılınca onun programını ben aldım. Şimdi bir gün sabahçı, 4 gün öğlenciyim. Düşününce 10. sınıfları daha iyi tanımak ve seneye onlarla hazırlanmak iyi olacak. Ama sevgili sabah grubumu bırakmaya kıyamadım. Allah'tan program desi hala bende, böylece 11'lerden bir sınıfla da olsa kopmayacağım. Merak ediyorum acaba seneye onları mezun ederken ne yapacağım? Geçen yıl 12. sınıflar mezun olduğunda bir garip hissetmiştim ki ders paylaşımımız çok azdı. Bu yıl ki 12. sınıflarla biraz daha fazla. Gelecek senenin 12'leri ise elimde büyüdü :)) 
Bu kadar öğrenci dedikosu yeter. İnsan doğası gereği iletişim kurduğu kişilere bir şekilde bağlanıyor. Ve onları kaybetmek, onlardan ayrılmak zor geliyor. Kim bilir, belki de yıllar geçtikçe öğrencilerimin gelip gitmesine alışacağım ya da onları asla unutmayacağım. Bu konuyu 5-6 sene sonra tekrar görüşelim ;)